Dire Straits - COMMUNIQUE / MOBILE FIDELITY 180G 2LP VINYL

Dire Straits - COMMUNIQUE 180g 45RPM 2LP| MOBILE FIDELITY

Płyta numerowana, wydana przez Mobile Fidelity, gwaranta audiofilskiego brzmienia.

Drugi album studyjny angielskiego zespołu Dire Straits, wydany w 1979, 9 miesięcy po poprzednim albumie. Pod wieloma względami stanowi przełom w stosunku do debiutanckiego Dire Straits. W kilku utworach można dodatkowo usłyszeć fortepian.
Obok kompozycji jak "Where Do You Think You're Going" (poruszającej temat tragedii miłosnej, który Knopfler rozwinął później w utworze "Romeo and Juliet") na albumie znalazły się przeboje "Portobello Belle" i "Once Upon a Time in the West" (w którym użyto łamanego rytmu reggae).
Płyta jest innowacyjna nie tylko pod względem muzycznym, ale i tekstowym. Zwracają uwagę bardzo dokładnie dopasowane rymy – charakterystyczna cecha Knopflera jako autora tekstów.

Spis utworów:

Zremasterowany z oryginalnych taśm master i wytłoczony w RTI, wydany przez Mobile Fidelity zestaw 2LP 180g 45RPM Communique wynosi drugi album Dire Straits na jeszcze wyższy poziom. Nagrywane na Bahamach przez weteranów Muscle Shoals, Barry'ego Becketta i Jerry'ego Wexlera, utwory zyskują na luźnym podejściu, które sprawia, że znakomita gra gitarzysty/wokalisty Marka Knopflera i spółki wydaje się jeszcze bardziej płynna - szczególnie, gdy doświadcza się jej na tej kolekcjonerskiej wersji 45RPM, na której szersze rowki pozwalają na wychwycenie większej ilości szczegółów i głębszy wgląd w muzykę.

Hipnotyzujące tekstury gitarowe Knopflera i skomponowany wokal pojawiają się jakby były tuż przed tobą, sprawując władzę pośród rozległych scen dźwiękowych i głęboko czarnego tła. Szczegóły, obrazowanie i obecność są na poziomie kojarzonym z najlepszymi nagraniami audiofilskimi. Trudno będzie znaleźć inną płytę LP z czystszymi, precyzyjnymi tonami. Płyta Mobile Fidelity ukazuje również w przejrzysty sposób pozornie perfekcyjne, zawiłe linie Knopflera, jak również sympatyczne akompaniamenty jego kolegów z zespołu. Bas i perkusja są pełne, żywe i zrównoważone, a ich brzmienie ma solidność rzadko spotykaną na albumach z tej epoki. Communique naprawdę nigdy nie brzmiał lepiej.

Oczywiście, audiofilskie brzmienie niewiele znaczy, jeśli brakuje artystycznej zawartości. Nie trzeba dodawać, że techniczny perfekcjonizm Dire Straits i twórcza elanza dominują na całej płycie. Zamiłowanie Knopflera do kreślenia cynicznych charakterów jest jeszcze bardziej rozwinięte w nastrojowych utworach "Where Do You Think You're Going" i "News", a obecność Wexlera na deskach gwarantuje, że zespół trzyma się mocno rytmu. Niski blues i bagniste, południowe groove'y w wykonaniu kwartetu sprawiają, że każdy utwór staje się ćwiczeniem z niedopowiedzianej wirtuozerii.

Odmawiając poddania się nadmiarowi, magnetyczne utwory takie jak "Lady Writer" i "Angel of Mercy" rozdzielają cienką linię pomiędzy insynuacją a naleganiem. Grupa prezentuje kombinację kontroli, wirtuozerii i melodyjności, która nawiązuje do klasycznego okresu rock n' rolla, jednocześnie wskazując drogę ku przyszłości. Potrzebujesz niezaprzeczalnego dowodu na kompozytorskie atuty Dire Straits? Włączcie sobie zamykający płytę "Follow Me Home" i zatraćcie się w spokoju delikatnych fal i cykających świerszczy, które tworzą ramę utworu. Niebiańsko.

Sekwencja ta jest dodatkowym dowodem na to, że Communique pozostaje jedną z najlepiej brzmiących płyt rockowych, jakie kiedykolwiek powstały.